کار کردن برای بهشت

اى بیچاره !

بى خبر از معارف الهیه که جز اراده شهوت و غضب خود، چیز دیگر نمى فهمى . تو مقدس (مواظب) به ذکر و ورد و مستحبات و واجبات و تارک مکروهات و محرمات و متخلق به اخلاق حسنه و متجنب از سیئات اخلاق در ترازوى انصاف بگذار، کارهایى را که مى کنى از براى رسیدن به شهوات نفسانى و نشستن بر تخت هاى زمردین و هم آغوش شدن ، با لعبت هاى  شوخ و شنگ بهشتى و پوشیدن لباسهاى حریر و استبرق و سکنا کردن در قصرهاى نیکو منظر و رسیدن به آرزوهاى نفسانى . آیا باید اینها را که تمام براى خودخواهى و پرستش نفس است ، به خدا نسبت داد و پرستش حق دانست؟

آیا شما با عمله یى که براى مزدکار مى کند، چه فرقى دارید، که اگر او بگوید من محض صاحب کار این عمل را کردم ، او را تکذیب مى کنند؟ آیا شما دروغگو نیستید که مى گویید نماز مى کنم براى تقرب به خدا؟! آیا این نماز شما براى نزدیکى به خدا است ، یا براى تقرب به زن هاى بهشت اس و رسیدن به شهوات است ؟! فاش بگویم ، پیش عرفاى بالله و اولیاى خدا، تمام این عبادات ما از گناهان کبیره است .بیچاره در حضور حضرت حق جل جلاله و در محضر تمام ملائکه مقربین او برخلاف رضاى حق رفتار میکنى ، و عبادتى که معراج قرب حق است براى نفس اماره و شیطان مى کنى . آن وقت حیا نکرده ، در عبادت ، چندین دروغ رد محضر ربوبیت و ملائکه مقربین مى گویى و چندین افترا مى زنى و منت گذارى همى مى کنى . و عجب و تدلل هم مى نمایى و خجالت هم نمى کشى ....

پس از این نتیجه حاصل شد که تمام کارهاى ما براى لذات نفسانى و براى اداره کردن بطن و فرج است . ما شکم پرست و شهوت پرستیم . ترک لذت براى لذت بزرگ تر مى کنیم وجهه نظر و قبله آمال ما، راه انداختن بساط شهوات است . نماز که معرج قرب الهى است ، ما بجا مى آوریم براى قرب به زن هاى بهشت. ربطى به تقرب حق ندارد. مربوط به اطاعت امر نیست . با رضاى خدا هزاران فرسنگ دور است!

منبع: روح عرفانی روح الله, محمدرضا رمزى اوحدى
توحید عملی و حدیث دلدادگی