توحید در اجتماع
چهارشنبه, ۱۹ فروردين ۱۳۹۴، ۱۲:۱۴ ب.ظ
آیت الله احمد گرکانی:
وقتی مسئله عبادت و اجتماع را مطرح کردیم طبعا این سئوال در اجتماع دین مداران پیش می‌آید که باید برای ما در عبادت انگیزه و حس نیایش و پرستش باشد و عشق به عبادت که عالی‌ترین انگیزه است در اجتماع ایجاد نشده و به آن توجه نشده و به وجود آوردن آن در عبادت نه تبلیغ آنچنانی شده و نه تاکید و هیچ عنایتی به حس نیایش نشده.
حس نیایش یعنی عاشقانه و عارفانه عبادت کردن همانگونه که در علم روان شناسی به عنوان عالی‌ترین حس در عبادت شناخته شده است. در باب ارزش معنوی عبادت و عشق به عبادت این روایت از پیامبراعظم اسلام (ص) نقل شده است که فرموده: بهترین مردم آنهائی هستند که به پرستش و نیایش (خدا) عشق بورزند «افضل الناس من عشق العبادة وعانقها و باشرها بجسده و تفرغ لها» در روایتی دیگر از آن حضرت می‌خوانیم که فرموده خوشا به حال کسی که به عبادت عشق بورزد. قال رسول الله (ص):طوبی لمن عشق العبادة عبادت برای عبادت کنندگان مانند معشوقی باشد که از صمیم قلب عبادت را دوست داشته باشد و با بدنش به آن بچسبد و جذب شود (باشرها بجسده) عبادت به ذکر قلبی به تنهایی نیست. عبادت علاوه بر توجه قلب عمل هم مانند رکوع، سجده و قنوت کردن هم لازم است و قنوت: عشق عملی است خودش را فارغ کند برای عبادت از همه چیز خالی کند جز عبادت. وقتی به عبادت می‌ایستد دیگر هیچ خیالی و هیچ خاطره و فکری در قلبش نباشد فقط او باشد و خدا. قلبش خالی شود برای خدای تبارک و تعالی. انگیزه درعبادت یعنی روح عبادت که منقطع شدن از مادیات است، بریده شدن از غیر خدا باشد این همان حالت عرفانی است که عرفا، تعبیر به حضور می‌کنند.
منبع
توحید عملی و حدیث دلدادگی
وقتی مسئله عبادت و اجتماع را مطرح کردیم طبعا این سئوال در اجتماع دین مداران پیش می‌آید که باید برای ما در عبادت انگیزه و حس نیایش و پرستش باشد و عشق به عبادت که عالی‌ترین انگیزه است در اجتماع ایجاد نشده و به آن توجه نشده و به وجود آوردن آن در عبادت نه تبلیغ آنچنانی شده و نه تاکید و هیچ عنایتی به حس نیایش نشده.
حس نیایش یعنی عاشقانه و عارفانه عبادت کردن همانگونه که در علم روان شناسی به عنوان عالی‌ترین حس در عبادت شناخته شده است. در باب ارزش معنوی عبادت و عشق به عبادت این روایت از پیامبراعظم اسلام (ص) نقل شده است که فرموده: بهترین مردم آنهائی هستند که به پرستش و نیایش (خدا) عشق بورزند «افضل الناس من عشق العبادة وعانقها و باشرها بجسده و تفرغ لها» در روایتی دیگر از آن حضرت می‌خوانیم که فرموده خوشا به حال کسی که به عبادت عشق بورزد. قال رسول الله (ص):طوبی لمن عشق العبادة عبادت برای عبادت کنندگان مانند معشوقی باشد که از صمیم قلب عبادت را دوست داشته باشد و با بدنش به آن بچسبد و جذب شود (باشرها بجسده) عبادت به ذکر قلبی به تنهایی نیست. عبادت علاوه بر توجه قلب عمل هم مانند رکوع، سجده و قنوت کردن هم لازم است و قنوت: عشق عملی است خودش را فارغ کند برای عبادت از همه چیز خالی کند جز عبادت. وقتی به عبادت می‌ایستد دیگر هیچ خیالی و هیچ خاطره و فکری در قلبش نباشد فقط او باشد و خدا. قلبش خالی شود برای خدای تبارک و تعالی. انگیزه درعبادت یعنی روح عبادت که منقطع شدن از مادیات است، بریده شدن از غیر خدا باشد این همان حالت عرفانی است که عرفا، تعبیر به حضور می‌کنند.
منبع
توحید عملی و حدیث دلدادگی
